Livilíkindi hjá toska- og hýsuyngli á føroyska landgrunninum

Við verkætlanini er betri greiða fingin á, hvussu livilíkindini hjá toska- og hýsularvum á føroyska landgrunninum eru tengd at umhvørvinum og serliga føðiviðurskiftunum. Kanningar av prøvum tiknir síðst í apríl 1997-2016 hava víst, at nøgdirnar av plantuæti á vári avgera nøgdirnar av smáum (landgrunna) djóraæti, sum eru høvuðsføðin hjá fiskalarvum hesa ársins tíð (Jacobsen et al., 2018*). Miðallongdin og talið av toska- og hýsuyngli á sumri er størst, tá ið gróðurin er góður. Nytrukanningar vístu, at munurin í miðallongd er bæði eitt úrslit av betri vøkstri og hægri miðalaldri tey árini, tá gróðurin er góður, í mun til ár tá gróðurin ikki er góður.