Leikluturin hjá djóraæti í atferð hjá norðhavssild

Árligar sildakanningar í mai síðani 1995 vísa, at útbreiðslan av norðhavssild broytist nógv. Henda verkætlanin kannaði nøgdir, sløg og spjaðing av føði, samanborið við hvar sildin stendur í mai. Úrslit vísa, at sildin er mest savnað, har mest føði er. Høvuðsføði hjá sild er tað vanliga reyðætið, Calanus finmarchicus. Magakanningar vísa harumframt, at sildin hevur ávikavist minni og meira føði í magunum í tíðarskeiðum, tá lítið og nógv av subartiskum Íslandssjógvi rekur inn í Norskahavið. Tá nógv av subartiskum sjógvi floymir inn í Norskahavið, er eisini meira av tí størra og føðsluríkara subartiska reyðætinum, Calanus hyperboreus. Hetta sæst aftur í magakannunum, og bendir á at sildin helst fær sær C. hyperboreus framum C. finmarchicus, tá møguleiki er til tess. Meira kann lesast í vísindaligu greinini “Spatial Feeding Variability of the Feeding Conditions for the Norwegian Spring Spawning Herring in May”, ið er almannakunngjørd í tíðarritinum Frontiers in Marine Science.